kateri

To sa wakacje stulecia ,wakacje mojego zycia!!!Od switu do zachodu slonca biegam ....a to do szkoly a to do pracy a to do urzedu miasta a to po kogos gdzies tam....ogolnie to jestem zadowolona ,ale z ta szkola to juz przesada...zaczelam chodzic na kurs komputerowy  Z MUSU ,na ktorym snie o morzu lub chocby jeziorze ,kiedy otwieram oczy widze senne ,obojetne twarze innych ofiar ery komputerowej...

Wkurzylam sie i zadzwonilam do szkoly ze nie przyjde bo mam problemy zoladkowe...nie lubie klamac ,ale wydaje mi sie ze mam cos z zoladkiem.A wiec nie sklamalam.

A wieczorem ide popracowac HURRA!!!

Odrzucilam kogos na kim mi naprawde zalezy, zrobilam to bo wiem ze nie mozemy byc razem .....bo jest to niemozliwe.

...I myslalam ze to koniec ,a  wtedy ktos mi powiedzial abym uwierzyla ze niemozliwe moze stac sie mozliwe.Bzdury-pomyslalm, a jednak nadzieja pozostala i pomimo ze podobno  nadzieja jest matka glupich to doszlam do wniosku ze jednak  lepiej jest  byc glupim i miec matke anizeli byc madra sierota...

A z tym niemozliwym to jest prawda ,aby w to uwierzyc zaczelam prosic niebo o znaki i znaki przyszly...one sa wszedzie ,kazdy czlowiek jest dla mnie odpowiedzia ,nieraz otrzymuje ja zupelnie niespodziewnie,nieraz znajde ja za rogiem ,te odpowiedzi kryja sie po katach jak odbicia promieni slonecznych trzeba je tylko zauwazyc."Kiedy umiesz patrzec zobaczysz ze caly swiat jest ogrodem" /Tajemniczy ogrod/

....a jednak zapominam jezyka w usteczkach kiedy sie pojawia.

I co tu zrobic zeby nie zapominac?Moja kumpela lepiej sie z nim dogaduje niz ja a przeciez nie o to chodzilo....